- gicitkən
- ısırgan
Azərbaycan-Türkiyə lüğət. 2009.
gicitkən
Look at other dictionaries:
gicitkən — is. bot. Gövdə və yarpaqlarında dalayıcı tükləri olan ot bitkisi; gəzənə. Böyük bir səadət isə bu yerlərin cincilim, gicitkən kimi otlarla dolu olması idi. S. Vəliyev … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gicitkənlik — is. Çoxlu gicitkən bitən yer … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
banə — ə. gicitkən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
alaqutı — (Quba) gicitkən. – Alaqutı adamun əlin elə gicişdirədü ki … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cincar — (Balakən, Qax, Şəki, Zaqatala) gicitkən. – Anam bu gün cincar xingalı bişirəcək (Balakən); – Gəlin, cincar yığma: gedax (Qax); – Cincar daliynən yer qavarqavar olur (Şəki) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ciyirtgan — (Ağdam, Ucar) gicitkən … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çincər — (Balakən) gicitkən … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
darramanc — (Gədəbəy) yemək üçün duzla ovulmuş gicitkən. – Oğul, yeri bir əz darramanc gəti … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ganc — (Quba) körpə gicitkən. – Bizim yerrərdə ganc çux ular … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
geşgan — (Mingəçevir) gicitkən … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
geznə — (İsmayıllı) gicitkən. – Əllərimi geznə daladı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
